Uitdaging

Ondertussen zijn we alweer 2 weken aan het spuiten en gelukkig kan ik zeggen dat het heel goed gaat. We zitten op de helft, hopelijk blijft het zoals het nu gaat. Komend weekend gaan we weg met een grote groep vrienden. Toch spannend hoe het dan zal gaan. Thuis spuiten is het fijnst en het meest relaxed, in een andere omgeving spuiten geeft altijd net dat extra beetje spanning en dus pijn. En hoe zal ik reageren op de hormonen waar ik morgen mee ga beginnen? Toch lullig als je van iedere kleine opmerking hoog op de kast kunt zitten tijdens zo’n weekend. Thuis is Wijnand er inmiddels al zo aan gewend dat hij nu het geduld op kan brengen om niet te reageren met woorden maar met een knuffel en daarna de woorden ‘ik ben trots op je’. Niet altijd makkelijk om dit te kunnen, de hormonen maken me soms zo ontzettend onredelijk en onbegrijpelijk. Vaak snap ik mezelf niet eens. Met het vriendenweekend, of beter bekend als ‘samensmeltingsweekend’, dus een extra uitdaging.