Geluk zit in kleine dingen…

… is het gezegde. En zo is het ook. Een biertje op een zonnig terras, vijf euro terug vinden in een oude jas. Dat soort kleine dingen. Maar soms zit geluk in nog veel kleinere dingen. Hoe klein precies? Nou, zo’n 6,5 mm.

Dit was de uitslag van de echo vanochtend om de dikte van het baarmoederslijmvlies te meten. Drie keer per dag twee pilletjes slikken, dat kenden we al. Net als de teleurstellende resultaten van voorheen. Vanaf 6 mm zijn kansen op innesteling van een teruggeplaatste cryo goed genoeg voor een zwangerschap. Die felbegeerde 6 millimeter hebben wij amper gezien. 4.8, 5.7, 5.4 en soms heel even als er optimistisch gemeten werd met een scheel oog nét 6mm… Daar was vandaag geen sprake van. Bij het eerste beeld op de echomonitor hadden we beide het gevoel “dit ziet er tof uit!” en de dienstdoende assistent mat al snel 6.5 mm.

Vreemd om zo blij te zijn wat bij iedereen “normaal” is, elke maand weer. Vreemd om blij te zijn met die paar tienden van een millimeter. Toch voelt deze 6.5 als een dikke tien en geeft het een erg goed gevoel over de komende tijd!

Onze donor mag nu starten met Gonal-F, om de follikels te laten groeien. Met nog een goede 10 dagen te gaan tot de punctie is het nu te hopen dat het baarmoederslijmvlies lekker “dik” blijft, of nog wat aangroeit misschien zelfs!

Spannend

We zijn alweer twee en een halve week bezig met deze poging tot eiceldonatie. Het spuiten gaat gelukkig goed, er zitten alweer 16 spuiten in. Mijn buik is inmiddels weer vrij hard en het wordt steeds blauwer, maar de naalden zijn mooi scherp waardoor het redelijk gemakkelijk blijft gaan. Iedere avond wel even op de tanden bijten maar het is zo gebeurd. Wat mij het meest blij maakt is dat de donor nauwelijks tot geen pijn heeft deze keer, dat maakt het toch wat makkelijker te doorstaan voor haar en ik maak me minder zorgen.
Afgelopen maandag ben ik begonnen met 3 keer per dag 4mg progynova. Dit is om het baarmoederslijmvlies dik te laten worden. Maandag heb ik de eerste echo om te kijken wat het bms deze keer heeft gedaan, spannend! Als het goed gegroeid is gaat de donor beginnen met de gonal-f, dit zorgt ervoor dat haar folikkels gestimuleerd worden om te groeien. Tot nu toe gaat alles volgens het boekje, hopelijk is dat een goed teken! Het blijft spannend.

Duimen draaien, kaarsjes branden..

Na een heel gezellig kermisweekend gingen we vorige week maandag eindelijk weer naar Utrecht. Naar het UMC, naar de gynaecologe. We hoefden er dit keer niet zo vroeg te zijn, waardoor we lekker thuis konden slapen. Met de nadruk op konden, ik heb vrijwel geen oog dichtgedaan. Toch wel erg spannend om na de vorige poging weer naar de arts te gaan en te horen wat ze te zeggen heeft. Want waar kon het aan liggen dat het niet tot het gewenste resultaat heeft geleid? En minstens zo belangrijk, wat nu?
Het is fijn om de donor en haar man eindelijk weer te zien. Wat een fantastische mensen! Ik kan wel duizenden woorden schrijven over mijn dankbaarheid maar dan nog is dat niet genoeg om mijn dankbaarheid te kunnen uitleggen.
Gisteren begon de donor weer met haar eerste decapeptylspuit. Wat was ik zenuwachtig voor haar, want god wat had ze daar de vorige keer veel pijn door, iedere dag weer. Er kwam een grote lach op m’n gezocht toen ik het appje las dat ze maar een paar minuten een branderig gevoel had. Meteen riep ik het door het huis naar Wijnand. En nu heel hard hopen en duimen dat het zo blijft!
We zijn dus weer opnieuw begonnen met de eiceldonatie. De arts heeft 1,5 keer de hoeveelheid gonal-f voorgeschreven, de maximale hoeveelheid. Duimen draaien, kaarsjes branden en schietgebedjes worden gedaan in de hoop dat we over 3 weken kunnen zien en horen dat er een mooie hoeveelheid follikels gegroeid is.
Zelf ben ik vorige week maandag begonnen met de decapeptyl, er zit alweer een week spuiten op en gelukkig voel ik me over het algemeen goed. Zondag heb ik de laatste pil gehad en volgende week maandag start ik weer met de progynova in de hoop dat mijn baarmoederslijmvlies nu beter mee werkt dan het tot nu toe heeft gedaan.
We gaan er weer voor 1000% voor en hebben ondanks de vorige poging weer goede moed!