Controle

Gisteren zijn we weer naar Utrecht geweest voor een controle. Het baarmoederslijmvlies was 6.7 mm, weer onder de norm van 7 mm maar gezien mijn resultaten in het verleden best oké.
Gisteren hopelijk voorlopig de allerlaatste spuit gehad, daar blijven we voor gaan. Vandaag weer beginnen met mijn ‘favoriete’ hormoon utrogestan. Dit zijn bolletjes die je vaginaal moet inbrengen en zorgen voor vreselijk veel rotzooi, moeheid en pijn in m’n lijf. Toch hoop ik deze kleine martelaartjes nog heel lang te moeten gebruiken. Bij een zwangerschap is het belangrijk dat ik ze nog tot week 12 gebruik, het zorgt ervoor dat het baarmoederslijmvlies dik blijft.
Dinsdag gaan ze proberen een embryo goed te laten ontdooien. Onze lieve donor vertelde me gisteren dat ze gelezen had dat 50% gemiddeld goed ontdooit. Als het ontdooien gelukt is hebben we dinsdag ook een terugplaatsing en dan beginnen weer de beruchte wachtweken.
Helaas voel ik me nog steeds niet beter dan het vorige berichtje dat ik plaatste. Hormonen zijn rare dingen.

Even klagen

Inmiddels zijn we weer een heel aantal dagen en dus ook spuiten verder. De afgelopen week was lastig. Door de hormonen ben ik net als de eerste keer niet mezelf. De hormonen nemen constant een loopje met me, wat er vooral in resulteert dat ik last heb van mezelf. Het blijft een vreemd gevoel, jezelf compleet in de weg zitten en geen idee hebben wat je daarmee moet. Mijn oplossing is vluchten, vluchten van het alleen met mezelf zijn. Zorgen dat ik iedere dag met iemand iets afspreek. Gisteren is me dat niet gelukt, het was rotweer en de meeste mensen zijn gewoon aan het werk. Dat zijn dagen dat ik het even lastig heb met mezelf. Voordat ik het weet is m’n vakantie ook voorbij en heb ik geen rust kunnen vinden om te relaxen. Tegelijkertijd heb ik zin om weer te werken, structuur in m’n dag en vooral: afleiding van mezelf.
Dit voelt als klagen, en dat is het ook. Als ik dan toch even bezig ben, het spuiten was deze week ook een ramp. De spuiten waren bot en doordat het pijn doet kan ik niet ontspannen waardoor het nog erger wordt. Gisteren gelukkig een minder pijnlijke prik, waardoor het ontspannen vandaag waarschijnlijk beter gaat. M’n buik is weer hard en de rechterkant is blauw door het raken van een ader.
Vandaag een beetje een klaagzang, maar wat lucht het even lekker op. Wil al weken even lekker heel hard huilen maar het lukt niet..

De 2e ronde…

Afgelopen zondag weer gestart met de decapeptyl. De komende drie weken weer iedere avond een spuit. Volgende week stoppen met de pil, de week daarna starten met de progynova, 26 augustus echo om te kijken of het baarmoederslijmvlies dik genoeg is en dan hopelijk in de week daarna weer een terugplaatsing. Hopelijk wil mijn bms weer goed mee werken. Ik heb in ieder geval mijn best gedaan om weer precies dezelfde weg te bewandelen als de vorige ronde. Dat was voor mijn bms een succesvolle ronde. De gyneacologe had een ander plan voor ogen, maar met dat plan heb ik geen goede ervaring. Gelukkig dacht ze direct met me mee en konden we samen het plan aanpassen.
Tot 26 augustus is het weer afwachten dus dat doen we dan ook maar rustig.