Ik ga het doen..

Ik ga het doen.. Eindelijk! De tijd nemen om mezelf bij te laten komen en te herstellen van alle troep en stress van de afgelopen jaren.
Toen de kogel door de kerk was kwamen de tranen. Tranen van verlangen naar tijd en rust voor mezelf. Tijd die ik de afgelopen jaren niet heb kunnen vinden. Tijd die ik me de afgelopen jaren niet gunde. Altijd wilde ik maar door. Geen tijd om stil te staan en te herstellen. Als je bezig bent met vechten tegen kanker heb je geen tijd. Als je bezig bent met het vervullen van je grootste wens wil je geen tijd. Nu we de beslissing hebben gemaakt voor een second opinion in het buitenland heb ik ineens zeeën van tijd. Al snel besloot ik deze tijd te gebruiken om mezelf zoveel mogelijk klaar te maken voor een volgende terugplaatsing. Al jaren staat een detox op mijn verlanglijstje. Maar hoe goed is dat voor je lichaam om dat even snel tussen terugplaatsing, zwangerschappen en miskramen door te doen? En hoeveel zin heeft het dan?
Nu heb ik de uitgelezen kans en ik pak hem met beide handen aan! Een detox van in totaal 17 dagen. Waarvan 5 intern in een fijn vakantiehuis in de buurt, onder begeleiding van een hele lieve vrouw. Ik vind het tegelijkertijd doodeng en super gaaf. Kijk er enorm tegen op, maar ook naar uit. Op de dag van onze intake in Gent start ik ook met de voorbereidingen. Spannend!

21 mei

21 mei, een bijzondere dag. Allereerst natuurlijk de dag dat Wijnand jarig is 🎉. Maar ook de dag waarop ik vijf jaar geleden de eerste chemo kreeg. De dag waarop ik vorig jaar de tweede miskraam had. En vandaag de dag waarop ik uitgerekend zou zijn van een tweeling als die zwangerschap goed zou zijn gegaan.
Een dag met een dubbel gevoel. Gefeliciteerd lieve schat, op naar nog heel veel jaren met jou. Samen kunnen we dit aan ♡