I did it!!!

I did it!!! Vijf dagen sapvasten, een enorme uitdaging voor me, maar het is me gelukt. Zonder al te veel moeite. De voorbereidingsfase vond ik veel erger. Ik ben wel blij dat ik intern ben gegaan, want zonder had ik het nooit volgehouden denk ik. Zeker niet met het enorm warme weer van de afgelopen week.
Ik voel me energiek en vrolijk, mijn huid wordt iedere dag wat rustiger, mijn nagels zijn sterk en ik krijg complimenten over dat ik straal en dat m’n ogen er goed uitzien (het oogwit is witter geworden). Ook denk ik dat ik wat afgevallen ben, maar dat weet ik niet zeker. Vandaag doe ik de laatste darmspoelingen om te kijken of we er nog wat uit kunnen krijgen. Vandaag en morgen ga ik overdag nog leven op sapjes, smoothies en soep, maar ’s avonds eet ik vast voedsel. Wel voorzichtig, want mijn lichaam moet langzaam weer wennen.

Detoxweek dag 4

Vandaag is het dag 4 van de detoxweek. Het valt me tot nu toe heel erg mee. Heb alleen gisteren wat hongergevoel gehad. Vandaag is mijn vrije dag en kan ik dus lekker hier blijven. Zo begin ik met een massage, daarna hoop ik lekker te kunnen zwemmen en zonnebaden, vanavond gaan we het gevoelswereldspel doen. Nog even extra genieten van de laatste dag. Morgen ga ik weer werken en daarna is de afsluiting.

De opgaande zon komt schijnt door de gordijnen, op m’n kamer voor deze week. Het is dag 2 van de detoxweek. We zitten met 6 dames in een prachtige vila in een prachtige omgeving. Gelukkig niet zo ver van huis, waardoor ik gewoon kan werken en niet zo’n heimwee gevoel heb. Er zijn 3 begeleiders, Astrid mijn orthomoleculair therapeute, Sarah de yogadocente en Jaqueline de masseur.
Gisteren heb ik eerst gewerkt, daarna ben ik doorgegaan naar dit plekje. Na een kennismaking en voorstelrondje met ons eerste sapje van tomaat en aardbei (ik viel met de neus in de boter met de tomaat :'( ) volgde de yogales. Daarna stond er weer een sapje voor ons klaar. Dit keer prachtig geserveerd in een wijnglas met een shotje Aloë Vera ernaast. De Aloë Vera met wat cranberry sap vond ik heerlijk. In het sapjes zat witlof en watermeloen, de minst lekkere sap van de week volgens Astrid. Ik vond het prima te doen.
Vervolgens was ik aan de beurt voor een massage. Man, wat heb ik gehuild. Ze ging de diepte in, zowel lichamelijk als geestelijk. Niet normaal hoeveel pijn je lichamelijk kunt hebben van alles wat je meemaakt. ‘Je bent een echte knokker’, voelde ze aan mijn lichaam.
Na de massagetherapie even bijgekomen in het zwembad.
Rond een uurtje of acht kwam het beloofde hoogtepuntje van de dag, de soep. Heerlijk genoten van een wortelsoep met knoflook. Daarna een fijne wandeling en de zonsondergang bekeken met de voetjes in het zwembad. Al met al een fijne eerste dag. Lichamelijk nergens last van, geestelijk komen de pannenkoeken, broodjes, wijntjes en kaas nog regelmatig voorbij.

De voorbereidingsfase

Dit wordt mijn derde dag uit de voorbereidingsfase voor de detoxweek. Het houdt in dat ik alvast mijn eten ga versoberen zodat het volgende week niet zo’n schok is voor mijn lijf. ’s Ochtends begin ik met een glas warm water met citroen. Daarna neem ik bij het ontbijt een smurrie vol vezels, wat ervoor zorgt dat de darmwerking verbeterd wordt en een vol gevoel geeft. Dit neem ik ook bij het avondeten. Drie keer per dag neem ik ook chlorella, dit is een groen tabletje dat ontgiftigt, ontslakt en reinigt en daarnaast veel belangrijke vitaminen bevat. Tussendoor mag ik een stuk fruit. Lunch bestaat uit een speltbroodje, rijstcracker of salade. Daarna tussendoor weer een stuk fruit en green kamut, een groene drap van gerstegras. Dit zorgt ervoor dat de zuren hersteld worden, naar een goede phwaarde.
’s Avonds een lichte maaltijd met veel groente en tot dag 3 is een stukje vis toegestaan. En het aller belangrijkste: geen alcohol, geen suiker, geen zuivel. Voor mij is dat de grootse uitdaging. Niet lichamelijk maar geestelijk. Ik ben me de afgelopen dagen meer en meer bewust geworden van het feit dat ik vaak, te vaak, eet uit verveling. Ik begin dan met iets gezonds als een stuk fruit maar als de verveling te lang duurt eindig ik met wat lekkers. Daar zaten gisteren en eergisteren de moeilijke momenten. Vandaag, morgen en overmorgen heb ik drukke dagen, hopelijk helpt me dat om niet constant de lekkerste dingen voorbij te zien komen in mijn hoofd. Ook voelde en voelt het nog steeds een beetje als een extra straf, doordat ik chemo heb gehad en enorm veel medicatie, moet ik dit nu doen om uiteindelijk meer kans te hebben op een mooi gezin. In mijn hoofd probeer ik het om te zetten naar een mooie kans naar een beter leven, maar het gevoel blijft tot nu toe nog achter. Hopelijk komt dit snel goed waardoor de dagen wat minder zwaar worden.

Gent

Gisteren was het eindelijk zover, de afspraak in Gent waar we lang op gewacht hebben. Dinsdag zijn we vast naar België gereden en hebben we geslapen in een oud klooster. We zijn laat op de avond nog naar Brugge gereden in de hoop daar nog ergens te kunnen eten. Gek om daar weer te zijn, de tweede miskraam begon daar. Wat toen een leuk en gelukkig weekend had moeten worden eindigde veel te vroeg in bloed en snel naar huis. Gelukkig was het nu wel een fijne avond in Brugge en hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Extra van genoten, want woensdag ben ik ook begonnen met de voorbereidingen op de detoxweek. Deze week dus ook al op een streng ‘dieet’ om vast te wennen aan minder eten en vooral geen alcohol en suiker.
We waren woensdag om 11u in het ziekenhuis, daar vulden we nog wat formulieren in, melden we ons aan in het ziekenhuis, lunchten we en hadden we ’s middags een gesprek met de arts. Deze gaf aan dat we in Utrecht al heel goed geholpen waren. Veel onderzoeken die ze normaal gesproken missen bij Nederlandse patiënten hebben wij al wel gehad. Het stollingsonderzoek was volgens haar alleen niet helemaal compleet en het immuunonderzoek ontbreekt helemaal. Juist voor dit immuunonderzoek zijn wij naar Gent gegaan. Na een echo en het maken van een afspraak voor een hysteroscopie en het bepreken van de uitslagen konden we nog wat praktische zaken afhandelen met een verpleegkundige. Nog even 7 buisjes bloed ingeleverd en uiteindelijk liepen we, na weer wat papierwerk voor de verzekering, om half 4 het ziekenhuis uit. We zouden nog een nachtje blijven omdat we niet verwacht hadden zo snel klaar te zijn. We besloten toch al naar huis te gaan, met mijn dieet is het toch het fijnst niet op pad te zijn. We hebben er iets langer over gereden door de spits maar uiteindelijk lagen we, na een bezoekje aan mijn nichtje die geslaagd was, keurig om 22u in bed. Helemaal uitgeteld van de dag.