Een stukje meer geluk

Afgelopen donderdag voor de 5e keer een terugplaatsing gehad. De eerste keer van ons eigen embryo en nu 4 keer van onze lieve donor. Het baarmoederslijmvlies was 6.3 mm, beter dan de vorige keer. Maar wat ik al die tijd al van de deskundigen hoor ben ik nu eindelijk gaan geloven: het bms zegt lang niet alles, de kwaliteit van de embryo is veel belangrijker. Het zijn weer mega spannende weken. Ik merk wel dat ik er nu minder mee bezig ben dan hiervoor. Ik heb ervaren dat de ergste spanning pas komt na die positieve test. Naast het leven op een roze of blauwe wolk blijft iedere dag door je hoofd spoken, als het maar goed gaat! Waardoor die eerste twee wachtweken wat minder belangrijk lijken te zijn geworden. Toch zit de hele dag onze grootste wens in m’n hoofd. Laat het a.u.b. weer innestelen en laat m’n lichaam nu wel verdraagzaam zijn voor een hele kleine uk.
De donor is weer aanwezig geweest bij de terugplaatsing die weer gedaan werd door onze eigen arts. De vorige keer een succesvol team, hopelijk brengt het deze keer hetzelfde en liefst een stukje meer geluk.