‘Er komt geen volgende keer is het bemoedigende antwoord’

Na een maand hormonen spuiten en slikken is gisteren weer een mooie embryo teruggeplaatst.
Onderweg naar Utrecht bij een tankstation nog even een flesje water gekocht. Tijdens de terugplaatsing is het belangrijk dat ik een volle blaas heb. Mijn blaas duwt mijn baarmoeder naar beneden, waardoor ze er beter bij kunnen. Met een beetje tegenzin het hele flesje opgedronken. Tijdens het parkeren in de parkeergarage, een uur voor terugplaatsing, merk ik al dat ik wel erg nodig naar de wc moet. Help, ik moet nog een uur! Om de tijd wat te doden en het hebben van een terugplaatsing alvast wat te vieren delen we een aardbeiengebakje in het ziekenhuisrestaurant. Aangezien ik altijd wat drinken ‘nodig heb’ als ik iets eet heb ik nog een half glas cola gedronken. Dacht echt dat ik op ontploffen stond en nog een dik half uur te gaan. Snel naar de afdeling lopen en zitten op de inmiddels vertrouwde stoelen, dan gaat het wel. Mooi op tijd worden we binnen geroepen. Zo, je blaas zit goed vol kreeg ik direct te horen. Ja, dat had ik ook al gevoeld. Hoeft het de volgende keer niet zo vol, hoor ik mezelf vragen. Er komt geen volgende keer is het bemoedigende antwoord dat ik krijg. Kijk, dat is de spirit die ik deze ronde een beetje mis. Tot nu toe heb ik er geen vertrouwen in gehad dat het deze ronde gaat lukken. Hopen dat ik er helemaal naast zit! Gisteren zat ik er gelukkig wel naast, was bang dat ze 2 embryo’s ontdooid zouden hebben. Dat doen ze als het ontdooien van de eerste embryo niet gelukt is. Gelukkig was de eerste de beste embryo wel goed ontdooid en mooi 12 cellig. Nu heel hard duimen en hopen dat deze embryo bij me wil blijven en uitgroeid tot een heel mooi kindje.