Heftig dagje

Vandaag was een heftig dagje. Om 7.15u melden in het ziekenhuis voor de hysteroscopie. De protocollen zijn daarvoor hetzelfde als alle andere operaties. In m’n ziekenhuisjasje in een ziekenhuisbed dus. Eenmaal in het bed liggend kreeg ik het zwaar. Na de vorige operatie had ik mezelf beloofd dat het de laatste keer was. Ik wilde weg, uit dat bed, zonder die stomme pyjama, dat ziekenhuis uit! Ben het bed uit gegaan en heb op de rand een potje gehuild. Na wat bemoedigende woorden van Wijnand maar weer in het bed gaan zitten en me laten rijden naar de voorbereidingskamer. Daar aangegeven hoe ik me voelde en op m’n gemak gesteld door de anesthesisten die ik ken van de vorige operaties. Eenmaal op de ok werd de opstandigheid in me wat minder. Ik zou echt geen narcose krijgen, het infuus was echt voor hoge nood en dan maar een kleine verdoving en de gynaecoloog stelde zelfs voor helemaal zonder verdoving te beginnen en alleen plaatselijke verdoving te geven als het echt niet zou gaan. In een ontzettend ongemakkelijke houding voor iemand met knieklachten gingen we dan beginnen. Ik kon meekijken op het scherm en er werd duidelijk verteld wat ze aan het doen waren en wat er te zien was. Heel prettig! Flink moeten doorbijten op 2 momentjes maar het is helemaal goed gekomen. Na afloop werd ik flink geprezen voor de manier waarop het was gegaan, super lief allemaal! Ze hebben wel een biopt genomen van een wollig gedeelte, wat waarschijnlijk zo hoort maar alleen voor de zekerheid. Daarvan krijgen we na onze vakantie de uitslag.
Na deze ingreep direct door naar Utrecht. Daar kwamen we perfect getimed tegelijk met onze donor aan. Altijd fijn haar te zien. Dit keer samen met haar zoontje, zulke leuke, lieve kinderen heeft ze! We hoefden niet lang te wachten en bij binnenkomst gaf ze direct aan dat de uitslagen van de chromosoomonderzoeken goed zijn. Opluchting! Mocht daar het probleem liggen dan zouden we echt nog veel verder van huis zijn. Een andere donor of een zaaddonor erbij zouden de consequentie zijn. Maar gelukkig beide niet nodig. De uitslagen van mijn bloedonderzoek nog even besproken. De b12 is volgens de norm goed, maar volgens de orthomoleculair therapeut wel enorm aan de lage kant, evenals het foliumzuur. De gynaecoloog ging zelf geen actie ondernemen maar gaf wel groen licht dat te doen met de orthomoleculair therapeut. De komende vier weken staan daarom in het teken van een flinke stootkuur b12, foliumzuur en iets voor de slijmvliezen.
Vandaag hebben we ook weer een nieuw schema gekregen voor een nieuwe donatie ronde. In augustus begint onze donor weer met spuiten. Zo ontzettend, niet onder woorden te brengen lief! Voor de tweede keer die ellendige procedure door speciaal voor ons ♡♡♡ met hopelijk weer een heel mooi resultaat met zwangerschap(pen) die helemaal voldragen worden en een gezond kindje.