Proost!

Proost! Hopelijk dit keer met het laatste wijntje van de komende 9 maanden. Grappig, nu ik dit typ hoor ik ergens in de verte op een feestje het nummer ‘ein prosit’, hoe toepasselijk!
Afgelopen zaterdag is de punctie geweest bij de donor. De Tour de France begon in Utrecht en we waren meerdere keren gewaarschuwd om ruim een uur extra reistijd te rekenen. Tel daar mijn standaard anti-zenuwen uurtje bij op en zo waren we ruim 2 uur te vroeg al in het ziekenhuis. Van de Tour hebben we helemaal niets gemerkt, behalve een paar motoragenten op de weg. Wij hebben ons in die tijd prima vermaakt met het uitzoeken van een vakantie en al kletsend met de donor en haar man. Om 10 uur moest Wijnand zich melden om zijn bijdrage aan het hele proces te leveren. Om half 11 was de donor aan de beurt voor de punctie. Haar man en ik gingen met haar mee. Bijzonder om het eens van de andere kant te zien. De donor deed het super en de gyneacologe trouwens ook ;). Ze heeft 7 grote follikels en 3 kleintjes aangeprikt, voor de zekerheid alles maar meegenomen. Na een klein half uurtje uit rusten voor de donor kwam de verpleegkundige de rustruimte in en riep: 8!!
Wow! 8??? 8 eicellen?? Super!!! Meer dan we hadden durven dromen. Nu moet het wel goed komen.. Na de punctie voelde de donor zich al snel weer goed, wat een topper! Ik had een klein after-punctie pakketje met wat lekkers erin voor haar gemaakt, meer dan verdiend. Na met z’n 4en een gebakje te hebben gegeten zijn we ’s middags heerlijk in ons badje geplonst en hebben we genoten van de goede score.
Morgenvroeg horen we of er embryo’s ontstaan zijn, hoeveel dat er zijn, of er een terugplaatsing is en of er ook wat ingevroren kunnen worden. Weer super spannend!